W procesie podejmowania decyzji terapeutycznych ważnym dla klinicysty narzędziem są markery rokownicze: dla danej choroby, dla danego etapu zaawansowania, postaci choroby oraz w przypadku zastosowania określonej interwencji terapeutycznej. Znane markery rokownicze we wczesnej fazie udaru mózgu i w początkowych stadiach stwardnienia rozsianego pozostają niewystarczająco specyficzne i czułe - wspomagają klinicystów tylko w ograniczonym zakresie. Szereg danych patofizjologicznych sugeruje jednak, że zarówno w odniesieniu do ostrych udarów niedokrwiennych mózgu, jak i stwardnienia rozsianego istnieje zbiór parametrów możliwych do pozyskania na podstawie technik neuroobrazowych (rezonansu magnetycznego) i laboratoryjnych nie stosowanych w rutynowej praktyce lekarskiej, który odpowiednio przeanalizowany mógłby znacznie poprawić możliwości prospektywnego szacowania przebiegu omawianych patologii (np. prawdopodobieństwo powiększania się ogniska niedokrwiennego w kolejnych dobach po udarze mózgu lub prawdopodobieństwo szybkiego postępu stwardnienia rozsianego w zakresie częstości rzutów lub toczących się równolegle do rzutów innych procesów neuropatologicznych) z istotnie większą efektywnością niż metody uważane obecnie za rutynowe. Celem projektu jest poszukiwanie wczesnych rokowniczych markerów postępu choroby 1/ po udarach mózgu (na potrzeby projektu - prawdopodobieństwo powiększania się ogniska niedokrwiennego w kolejnych dobach po udarze mózgu i progresji neurologicznej), 2/ w stwardnieniu rozsianym (szybkość postępu niepełnosprawności). Pacjenci włączeni do badania będą poddani obserwacji klinicznej: 1/ z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu – trzymiesięcznej z możliwością kontynuacji (z oceną postępu choroby – neurologiczną i funkcjonalną - w rozumieniu niepełnosprawności / samodzielności), 2/ z rozpoznanym stwardnieniem rozsianym we wczesnej fazie – dwuletniej z możliwością kontynuacji (z szeroką oceną postępu choroby – neurologiczną, okulistyczną, neuropsychologiczną – w każdym wypadku z użyciem wybranych skal).
Planowane efekty:elementy pracy doktorskiej, artykuły w czasopismach naukowych o zasięgu międzynarodowym, prezentacje konferencyjne, potencjalnie algorytmy rokownicze do zastosowania klinicznego
Współpraca naukowa: